Yanan Gül Ne kadar saklasan özlediğin belli Söndüremezsin içindeki yangını Başlamışsa zamanların en güzeli Artık susturamazsın dudaklarını Anlatır özlemini bana derinden Yanan alnınla, terleyen avuçların Alevler taşarken gözbebeklerinden Yakar degdigi yeri parmak uçların Çok geç bu sevdadan dönebilmek icin bak! şimdi seninle dopdolu aynalar Bu özlemli halinle daha güzelsin Benimde saçımdan tırnagıma kadar Tutuşan, yanan bir şey var her yerimde Sen şimdi alevden bir gülsün ellerimde.
Anasayfa 
Kapı 
Galeri 
Arama 
Kayıt Ol 
Giriş yap 
Paz Ara. 21, 2008 8:00 pm
